-
1 na rzecz kogoś, czegoś
в по́льзу кого́-л. (чью́-л.), чего́-л. -
2 rzecz
сущ.• вещь• вопрос• дело• имущество• объект• повод• предмет• пункт• случай• факт* * *вещьmowa, przemowa, przemówienie речь* * *♀, мн. И. \rzeczу вещь;spakować \rzeczу уложить вещи; biuro \rzeczy znalezionych бюро находок; ● spis \rzeczу содержание, оглавление; \rzecz gustu дело вкуса; istota (sedno) \rzeczy суть дела; stan (postać) \rzeczу положение вещей; niestworzone \rzeczу чепуха, небылицы; wziąć się (zabrać się) do \rzeczy приступить к делу;
znać się na \rzeczу быть знатоком своего дела, хорошо разбираться (в чём-л.);\rzecz dzieje się w... дело происходит в...; w gruncie \rzeczу в сущности, собственно говоря; па \rzecz kogoś, czegoś в пользу кого-л. (чыо-л.), чегол.; nie od \rzeczy będzie przypomnieć... нелишне напомнить..; \rzecz w tym..., \rzecz polega na tym... дело в том...* * *ж, мн И rzeczyspakować rzeczy — уложи́ть ве́щи
- rzecz gustubiuro rzeczy znalezionych — бюро́ нахо́док
- istota rzeczy
- sedno rzeczy
- stan rzeczy
- postać rzeczy
- niestworzone rzeczy
- wziąć się do rzeczy
- zabrać się do rzeczy
- znać się na rzeczy
- rzecz dzieje się w...
- w gruncie rzeczy
- na rzecz kogoś, czegoś
- nie od rzeczy będzie przypomnieć...
- rzecz w tym...
- rzecz polega na tym... -
3 konfiskata
сущ.• захват• изъятие• конфискация* * *konfiska|ta♀ конфискация;\konfiskata na rzecz kogoś, czegoś конфискация в пользу кого-л., чего-л.;ulec \konfiskatacie быть конфискованным
* * *жконфиска́цияkonfiskata na rzecz kogoś, czegoś — конфиска́ция в по́льзу кого́-л., чего́-л.
ulec konfiskacie — быть конфиско́ванным
-
4 cierpieć
глаг.• выдержать• выдерживать• выстрадать• вытерпеть• дозволять• испытывать• нести• перестрадать• поддерживать• подпирать• позволять• пострадать• претерпеть• сносить• страдать• терпеть* * *1) (сhorować) страдать, быть больным2) (odczuwać) испытывать3) (znosić ból) страдать4) (tolerować, znosić) терпеть (выносить)czekać (cierpliwie) терпеть (ждать)ponosić (np. klęskę) терпеть (напр. поражение)* * *cierp|ieć\cierpiećiany несов. 1. страдать;\cierpieć na bezsenność страдать бессонницей; on \cierpieći na wątrobę у него больная печень;
\cierpieć na brak czegoś страдать от недостатка чего-л.;2. терпеть; выносить;nie \cierpiećię go я его терпеть не могу; rzecz nie \cierpieći zwłoki дело не терпит отлагательства; on nie \cierpieći hałasu он не выносит шума; ● \cierpieć głód голодать; \cierpieć męki испытывать муки, мучиться;
\cierpieć coś do kogoś разг. а) быть в обиде на кого-л.;б) испытывать антипатию к кому-л.* * *cierpiany несов.1) страда́тьcierpieć na bezsenność — страда́ть бессо́нницей
on cierpi na wątrobę — у него́ больна́я пе́чень
cierpieć na brak czegoś — страда́ть от недоста́тка чего́-л.
2) терпе́ть; выноси́тьnie cierpię go — я его́ терпе́ть не могу́
rzecz nie cierpi zwłoki — де́ло не те́рпит отлага́тельства
on nie cierpi hałasu — он не выно́сит шу́ма
•- cierpieć męki
- cierpieć coś do kogoś -
5 zasądzić
глаг.• засадить• посадить* * *zasadz|ić\zasadzićę, \zasadzićony сов. 1. засадить;\zasadzić drzewami засадить деревьями; насадить деревья;
2. посадить (дерево etc.);3. усадить; ● \zasadzić kogoś do czegoś засадить (посадить) кого-л. за что-л. (за работу, учёбу etc.) U 1. wysadzić 2. posadzić 3. usadowić* * *zasądzę, zasądzony сов.присуди́ть; приговори́тьzasądzić na karę śmierci — приговори́ть (присуди́ть) к сме́ртной ка́зни
zasądzić na czyjąś korzyść (rzecz) coś — присуди́ть кому́-л. (в по́льзу кого́-л.) что́-л.
zasądzić odszkodowanie — присуди́ть возмеще́ние уще́рба
Syn:
См. также в других словарях:
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… … Słownik języka polskiego
coś — D. czegoś, C. czemuś, B.=M., NMs. czymś, blm «zaimek nieokreślony zastępujący rzeczownik, zwykle nieosobowy, niekiedy liczebnik, bez bliższego jego oznaczenia» Coś mu jest. Coś tam majstrował. Znaleźć coś ciekawego. Coś by trzeba zrobić. Bać się… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
nastawienie — n I 1. rzecz. od nastawić. 2. «postawa wobec kogoś, czegoś, ustosunkowanie się do kogoś, czegoś» Przyjazne, życzliwe, wrogie nastawienie. Nastawienie do kogoś, czegoś, wobec kogoś, czegoś, w stosunku do kogoś, czegoś. nastawienie się rzecz. od… … Słownik języka polskiego
brać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. braci, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} poufale o grupie ludzi związanych podobnymi zajęciami; bractwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brać górnicza. Brać żołnierska. Brać żeglarska. Apelować do braci studenckiej. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
patrzeć — ndk VIIb, patrzećrzę, patrzećrzysz, patrz, patrzećrzał, patrzećrzeli 1. «kierować na coś, na kogoś wzrok; rozglądać się, szukać czegoś, kogoś wzrokiem» Patrzeć badawczo, bezmyślnie, ciekawie, czujnie, śmiało, trwożnie, ukradkiem, uważnie. Patrzeć … Słownik języka polskiego